Hallo'kes
Nog even vertellen wat ik de laatste dagen van de Spelen nog uitgestoken heb :)
Woensdag zijn we gaan supporteren voor de hockey en de dag daarna voor de volleybal. Donderdagavond was het slotceremonie, en ik ben er zeker van dat ik deze nooit of te nimmer meer ga vergeten, ik was namelijk bijna verdronken... :) Het is nogal moeilijk uit te leggen hoe dit gebeurde, maar ik zal mijn best doen om het zo duidelijk mogelijk te maken. Meestal leg ik het uit met een tekening, ik zal er misschien later eens een opzetten.
De slotceremonie vond buiten plaats en de bedoeling was dat we allemaal in de grote witte cirkel in het midden gingen staan. De trainer zaten op de tribunes rechts van ons. Voor ons was het podium, waarop we vanaf onze lager gelegen plaatsen niets konden zien. Aan de linkerkant waren grote schermen waarop we wel konden volgen. Het begon allemaal toen de medewerkers ons te vroeg 'binnen' hadden laten gaan, dus het plan was om alle sporters opnieuw (deze keer op het juiste moment) op te laten komen. Daarvoor moesten we eerst opnieuw op de plaats geraken van waar ze ons binnen hadden laten gaan, achter de grote tv-schermen door. Tot dat punt liep alles nog gesmeerd. Daarna moesten we allemaal (en dat zijn héél veel mensen) over een pad wandelen dat op het water van een meer lag. Dat weggetje was gemaakt zoals een vlot met zo van die tonnen onder denk ik, allez jah, zo voelde het toch. De eerste helft van het pad wiebelde het een beetje, best wel grappig vonden sommigen. In de helft was een draai naar rechts, en ik had al 3/4 van de weg afgelegd toen we opeens stil stonden. Opstropping, we mochten nog niet binnen en moesten daar blijven wachten. Wel werden er nog altijd mensen op het pad gelaten. Opeens hoor ik achter mij, in de hoek verschillende mensen schreeuwen, gillen, krijsen, en ze beginnen allemaal in onze richting te lopen. Waarom was dit nu zo erg? Wel, ons pad was onder ons, boven ons en links van ons dicht gemaakt met een soort van muren, enkel rechts konden we eruit als we over de leuning klommen. Door al dat gewicht was het pad beginnen zakken en het begon langzaam maar zeker naar rechts te kantelen, de enige kant waar we door konden ontsnappen. Als het verder kantelde zouden we er misschien niet meer uitgeraken, zou de gang vol water stromen en ... Blijkbaar hadden de anderen dat ook bedacht. Iedereen probeerde zo snel mogelijk naar de uitgang te lopen, mensen sprongen in het water, er heerste echte chaos. Ik had een short aan, en zelfs deze was nat geworden, zo diep had ik al gestaan, en achter mij waren nog veel mensen.
Na de ceremonie kwam er een liedje, met de boodschap: 'Doe wat je wilt, nu mag het!' Het lied was nog maar net gedaan, of er vlogen flessen door de lucht... Volle flessen. Dat is eigenlijk wel vrij gevaarlijk, dus van de bedoelde fuif is niet veel gekomen. Net alsof ze dachten: 'De eerste poging om ze iets aan te doen is mislukt, plan B dan maar', haha :)
Terug in het dorp wilden de meesten van ons naar het groot podium gaan, daar werd namelijk een fuif georganiseerd. De sfeer begon er net wat in te komen toen de muziek stopte. Middernacht, 12h stipt, muziek gedaan. Ook de sporters van de andere landen waren het daar, zo lieten zij blijken, niet mee eens, maar de muziek was en bleef uit. Daarna zijn we dan nog wat spelletjes gaan spelen met de Nederlanders, o.a. Junglespeed.
Vrijdag zijn we rond 6h 's avonds vertrokken in het dorp, om 11h steeg de vlieger op. Na de tussenstop in Frankfurt (Duitsland) kwamen we te laat aan in België, bovendien moesten we nog langer dan een uur op de bagage wachten, net nu! Twee uur later dan gepland stapten we met z'n allen in de gang van de luchthaven. De ontvangst was echt geweldig: spandoeken, bewakingsagenten (met hond :) ), tv-ploegen enz. En het beste van alles: Mijn mama, papa, broertje en oma waren er ook! :D
maandag 30 augustus 2010
dinsdag 24 augustus 2010
JOS Singapore, augustus 2010, vervolg
Hey allemaal,
Ik had al een tekstje getypt, maar net als ik het wilde publiceren viel het weg, dus nu een nieuwe poging.
Vorige week dinsdag moest ik de 100ss zwemmen. Ik eindigde 19de in een tijd van 1.13.85, waar ik niet echt blij mee was. Na mijn tijd op de wissel aflossing tijdens het afgelopen BK (1.12.65) had ik op 1.12 gehoopt.
Toen zijn we beginnen taperen naar de 200ss toe, mijn belangrijkste wedstrijd daar. Tijdens de stage en de voorbereidingen hier, was mijn techniek zichtbaar gebeterd. Ik had alle trainingen zo nauwkeurig mogelijk afgewerkr, en ik hoopte dat dat nu zijn vruchten zou afwerpen. Na de series was ik 7de (2.35.??). Ik had finale en voelde dat ik in de namiddag sneller zou gaan. In de finale had ik echt een goede start, heel goed voor mijn doen (ik bedoel hier niet de eerste 50 meter, maar echt het starten zelf). Uiteindelijk deed ik 2.34.15, ongeveer 3sec trager dan mijn besttijd. Het was sneller dan in de series, maar niet zo snel als ik had verwacht. Ik was 7de.
Mijn eerste reactie in het water toen was 'Oh :( Daarna ben ik naar Koen gegaan. Mijn techniek was goed, maar waarschijnlijk lag het aan mijn uithouding. We hadden alles immers in 1maand terug moeten opbouwen, wat een zeer korte periode is. Ik was nog steeds wat van slag en ben een apart gaan zitten, zonder lawaai en mensen rond mij om alles op een rijtje te zetten, om even na te denken. Toen ik terug ging naar de tribunes had ik mij er over gezet, ik kon zelfs lachen :)
Vrijdag hebben we (=Bastien, Koen, de 2 triatleten, hun coach en ik) een activiteit gedaan, georganiseerd voor de JOS hier. 'Adventure Island', zo noemde het. Na een busrit en een tochtje met de boot kwamen we aan op het eiland. We werden ingedeeld in groepen. Wij waren groep 11, samen met enkele Duitsers en Zwitsers. In de voormiddag speelden we gewoon spelletjes, maar persoonlijk, en de anderen deelden mijn mening, vond ik de de spelletjes veel te kinderachtig. Ik ben toch geen kleuter meer hoop ik!! 's Middags na het eten, mochten we allerlei verschillende soorten fruit proeven. Mango en Sterfruit waren de enige soorten die ik kende. Ook was er iets dat veel leek op lychee, een soort van grote witte kiwi, en nog iets dat naar peer smaakte, en iets dat op rode pepers leek. Maar wat ik nooit zal vergeten was het verdachte stinkende stuk in de rechterhoek. De medewerkers bleken het behoorlijk lekker te vinden, en aten het als dessert. 'Het smaakt veel beter dan dat het ruikt', zeiden ze... Niet iedereen proefde, maar ik wel. Het was gewoon afgrijselijk, ik heb er geen andere woorden voor. Niemand lustte het, en die mensen van ginder maar lachen!! In de namiddag zijn we nog gaan klimmen en hebben we zelf een vlot gebouwd om mee te gaan varen. Na ons gewassen te hebben was het al weer tijd om terug te keren naar het dorp, waar ik 's avonds nog aan een 'community project' heb meegedaan.
Zondag nam ik in de voormiddag vrij, uistslapen mag ook eens dacht ik, maar dat was buiten Koen gerekend, die op mijn deur kwam kloppen om de tickets af te geven die ik nodig had als ik in de namiddag wilde supportenen voor de kayakster en onze volleybalploeg.
Maandag zijn we (dezelfde we als verleden keer, alleen was Annelies, de coach van de kayak er ook bij) Singapore zelf eens gaan verkennen. We zijn naar het grootste hotel geweest dat er was, enorm lang en meer dan 300m hoog. Op de bovenste verdieping was het speciaal zo gemaakt dat je de hele omgeving kon zien. Er was ook een zwembad, en een groot ook, op zo'n hoogte! Ongelooflijk gewoon, en bomen en planten, ligzetels enz... Na alles goed bekeken te hebben zijn we eens goed gaan shoppen, en 's avonds hebben we in de Mc Donald's gegeten.
Dinsdag ben ik in de voormiddag naar de Jumping gaan kijken (finale en jump-off), het was echt de moeite om te zien! Na het middageten ben ik gaan slapen, want ik was vrij moe, en om half acht was het dan zo ver: 'Chat with Champions'. Alexander Popov was speciaal naar hier afgereisd en wij mochten hem vragen stellen. Ook heb ik enkele mooie foto's samen met hem. Natuurlijk vroeg ik ook zijn handtekening. Ik ben nog even naar het podium gegaan, waar ze aan het zingen en dansen waren. Daarna wilden we nog naar de disco gaan, maar de rij was super lang en er mochten al geen mensen meer binnen. Toen hebben we maar een gezelschapsspelletje gespeeld, zo een waarbij je een prentje op je hoofd moet zetten en vragen moet stelle tot dat je weet wat je bent. Ik was een tomaat en een puppy :) xx
Ik had al een tekstje getypt, maar net als ik het wilde publiceren viel het weg, dus nu een nieuwe poging.
Vorige week dinsdag moest ik de 100ss zwemmen. Ik eindigde 19de in een tijd van 1.13.85, waar ik niet echt blij mee was. Na mijn tijd op de wissel aflossing tijdens het afgelopen BK (1.12.65) had ik op 1.12 gehoopt.
Toen zijn we beginnen taperen naar de 200ss toe, mijn belangrijkste wedstrijd daar. Tijdens de stage en de voorbereidingen hier, was mijn techniek zichtbaar gebeterd. Ik had alle trainingen zo nauwkeurig mogelijk afgewerkr, en ik hoopte dat dat nu zijn vruchten zou afwerpen. Na de series was ik 7de (2.35.??). Ik had finale en voelde dat ik in de namiddag sneller zou gaan. In de finale had ik echt een goede start, heel goed voor mijn doen (ik bedoel hier niet de eerste 50 meter, maar echt het starten zelf). Uiteindelijk deed ik 2.34.15, ongeveer 3sec trager dan mijn besttijd. Het was sneller dan in de series, maar niet zo snel als ik had verwacht. Ik was 7de.
Mijn eerste reactie in het water toen was 'Oh :( Daarna ben ik naar Koen gegaan. Mijn techniek was goed, maar waarschijnlijk lag het aan mijn uithouding. We hadden alles immers in 1maand terug moeten opbouwen, wat een zeer korte periode is. Ik was nog steeds wat van slag en ben een apart gaan zitten, zonder lawaai en mensen rond mij om alles op een rijtje te zetten, om even na te denken. Toen ik terug ging naar de tribunes had ik mij er over gezet, ik kon zelfs lachen :)
Vrijdag hebben we (=Bastien, Koen, de 2 triatleten, hun coach en ik) een activiteit gedaan, georganiseerd voor de JOS hier. 'Adventure Island', zo noemde het. Na een busrit en een tochtje met de boot kwamen we aan op het eiland. We werden ingedeeld in groepen. Wij waren groep 11, samen met enkele Duitsers en Zwitsers. In de voormiddag speelden we gewoon spelletjes, maar persoonlijk, en de anderen deelden mijn mening, vond ik de de spelletjes veel te kinderachtig. Ik ben toch geen kleuter meer hoop ik!! 's Middags na het eten, mochten we allerlei verschillende soorten fruit proeven. Mango en Sterfruit waren de enige soorten die ik kende. Ook was er iets dat veel leek op lychee, een soort van grote witte kiwi, en nog iets dat naar peer smaakte, en iets dat op rode pepers leek. Maar wat ik nooit zal vergeten was het verdachte stinkende stuk in de rechterhoek. De medewerkers bleken het behoorlijk lekker te vinden, en aten het als dessert. 'Het smaakt veel beter dan dat het ruikt', zeiden ze... Niet iedereen proefde, maar ik wel. Het was gewoon afgrijselijk, ik heb er geen andere woorden voor. Niemand lustte het, en die mensen van ginder maar lachen!! In de namiddag zijn we nog gaan klimmen en hebben we zelf een vlot gebouwd om mee te gaan varen. Na ons gewassen te hebben was het al weer tijd om terug te keren naar het dorp, waar ik 's avonds nog aan een 'community project' heb meegedaan.
Zondag nam ik in de voormiddag vrij, uistslapen mag ook eens dacht ik, maar dat was buiten Koen gerekend, die op mijn deur kwam kloppen om de tickets af te geven die ik nodig had als ik in de namiddag wilde supportenen voor de kayakster en onze volleybalploeg.
Maandag zijn we (dezelfde we als verleden keer, alleen was Annelies, de coach van de kayak er ook bij) Singapore zelf eens gaan verkennen. We zijn naar het grootste hotel geweest dat er was, enorm lang en meer dan 300m hoog. Op de bovenste verdieping was het speciaal zo gemaakt dat je de hele omgeving kon zien. Er was ook een zwembad, en een groot ook, op zo'n hoogte! Ongelooflijk gewoon, en bomen en planten, ligzetels enz... Na alles goed bekeken te hebben zijn we eens goed gaan shoppen, en 's avonds hebben we in de Mc Donald's gegeten.
Dinsdag ben ik in de voormiddag naar de Jumping gaan kijken (finale en jump-off), het was echt de moeite om te zien! Na het middageten ben ik gaan slapen, want ik was vrij moe, en om half acht was het dan zo ver: 'Chat with Champions'. Alexander Popov was speciaal naar hier afgereisd en wij mochten hem vragen stellen. Ook heb ik enkele mooie foto's samen met hem. Natuurlijk vroeg ik ook zijn handtekening. Ik ben nog even naar het podium gegaan, waar ze aan het zingen en dansen waren. Daarna wilden we nog naar de disco gaan, maar de rij was super lang en er mochten al geen mensen meer binnen. Toen hebben we maar een gezelschapsspelletje gespeeld, zo een waarbij je een prentje op je hoofd moet zetten en vragen moet stelle tot dat je weet wat je bent. Ik was een tomaat en een puppy :) xx
zondag 15 augustus 2010
Singapore
Hallo allemaal,
Vorige week ben ik na een lange vlucht veilig en wel in Singapore aangekomen. De warmte is minder erg dan verwacht, toch is het hier zeker warm genoeg. Ik denk dat het voor de moment niet zo heet is als normaal hier, gelukkig :)
Toen we op de luchthaven aankwamen, was ik totaal verrast omdat er hier echt veel te doen is rond de 'Youth Olympic Games'. Er waren mascottes, veel reclame enz.
Hier in het Olympische dorp is ook alles dik in orde. Bij de maaltijden zijn er meerdere standjes waar we dan kunnen kiezen waar we eten. 'International food', 'pizza', 'pasta', eten van verschillende culturen enz. De zwembaden liggen wel buiten het dorp, maar er zijn bussen die rond rijden om ons te brengen. Op die bussen is wel niet altijd genoeg plaats voor iedereen, en dan is het dringen om er op te geraken. Telkens als we terug in het dorp komen, worden we streng gecontroleerd. Tas, gsm en de rest van uw gerief op een band en wij door zo'n scanner, net zoals op de luchthaven. Ook zijn is er hier een souvenirwinkeltje en standjes waar we de 'pins' die we gekregen hebben kunnen ruilen, maar ik ruil meestal met andere sporters (of coaches :) )
Vandaag heb ik mijn eerste wedstrijd gehad, de 200 wisselslag. Ik eindigde 12de in een tijd van 2.22.66, ongeveer 2 seconden boven mijn besttijd. We stonden net op onze blok toen de zwemster naast mij te vroeg startte, ik ben eigenlijk wel fier op mezelf dat ik er niet mee ben ingesprongen :) Dat is toch ook al iets eh. Toen alle reeksen gedaan waren, was ik net klaar met loszwemmen en mij omkleden. Alle landen moesten dus tergelijkertijd de bus nemen. Sarah en Bastien waren al eerder doorgegaan, dus Koen en ik moesten achteraan (in een heel mislukte rij) aanschuiven. Andere landen gingen niet achteraan staan, dus zijn we aan een inhaalactie begonnen, anders konden we nog lang wachten: pins wisselen... Met de lander voor ons, en zo de hele tijd, tot dat we bijna vooraan stonden, echt subtiel van ons. Frankrijk had hetzelfde idee, maar zij waren met een grotere groep. Ze waren nog maar amper iets verder toen de andere landen 'France', 'France'... begonnen te roepen. Haha, en wij hadden wel de eerste bus :) xx
Vorige week ben ik na een lange vlucht veilig en wel in Singapore aangekomen. De warmte is minder erg dan verwacht, toch is het hier zeker warm genoeg. Ik denk dat het voor de moment niet zo heet is als normaal hier, gelukkig :)
Toen we op de luchthaven aankwamen, was ik totaal verrast omdat er hier echt veel te doen is rond de 'Youth Olympic Games'. Er waren mascottes, veel reclame enz.
Hier in het Olympische dorp is ook alles dik in orde. Bij de maaltijden zijn er meerdere standjes waar we dan kunnen kiezen waar we eten. 'International food', 'pizza', 'pasta', eten van verschillende culturen enz. De zwembaden liggen wel buiten het dorp, maar er zijn bussen die rond rijden om ons te brengen. Op die bussen is wel niet altijd genoeg plaats voor iedereen, en dan is het dringen om er op te geraken. Telkens als we terug in het dorp komen, worden we streng gecontroleerd. Tas, gsm en de rest van uw gerief op een band en wij door zo'n scanner, net zoals op de luchthaven. Ook zijn is er hier een souvenirwinkeltje en standjes waar we de 'pins' die we gekregen hebben kunnen ruilen, maar ik ruil meestal met andere sporters (of coaches :) )
Vandaag heb ik mijn eerste wedstrijd gehad, de 200 wisselslag. Ik eindigde 12de in een tijd van 2.22.66, ongeveer 2 seconden boven mijn besttijd. We stonden net op onze blok toen de zwemster naast mij te vroeg startte, ik ben eigenlijk wel fier op mezelf dat ik er niet mee ben ingesprongen :) Dat is toch ook al iets eh. Toen alle reeksen gedaan waren, was ik net klaar met loszwemmen en mij omkleden. Alle landen moesten dus tergelijkertijd de bus nemen. Sarah en Bastien waren al eerder doorgegaan, dus Koen en ik moesten achteraan (in een heel mislukte rij) aanschuiven. Andere landen gingen niet achteraan staan, dus zijn we aan een inhaalactie begonnen, anders konden we nog lang wachten: pins wisselen... Met de lander voor ons, en zo de hele tijd, tot dat we bijna vooraan stonden, echt subtiel van ons. Frankrijk had hetzelfde idee, maar zij waren met een grotere groep. Ze waren nog maar amper iets verder toen de andere landen 'France', 'France'... begonnen te roepen. Haha, en wij hadden wel de eerste bus :) xx
donderdag 12 augustus 2010
zondag 8 augustus 2010
Foto's EJK Helsinki 2010
Wat later dan verwacht, maar hier zijn dan uiteindelijk toch nog de foto's :)links: mijn start ^^
onder: schoolslag op wedstrijd
links: mij nog even nat maken voor we startenonder: aan het sterven op de wedstrijd
Training uitdoen en nog een laatste keer drinken :)
Mijzelf goed natmaken en daarna de blok gaan afdrogen.
Een onverwachte foto getrokken toen ik aan het supporteren was voor de andere zwemmers :)
onder: voor de ingang van de zwemhal
Samen met mijn broertje net nadat ik mijn T-shirt gewisseld had met een Italiaanse en natuurlijk de groepsfoto!
Voor het zwembad.
zaterdag 7 augustus 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
